In het kort
Mevrouw De Groot is huurster van een woning van huiseigenaar Jansen. Haar zoon Hans woont bij haar in.
Wanneer mevrouw De Groot komt te overlijden, blijft Hans in het huis wonen. Hij heeft hier geen toestemming voor en geen recht op. Hij verlaat de woning echter niet en betaalt bovendien geen huur. Huiseigenaar Jansen schakelt DKV in om te bereiken dat de woning wordt ontruimd en dat Hans betaalt voor het gebruik van de woning in de periode na de dood van Hans’ moeder.
De ins en outs van het probleem
Mevrouw de Groot huurt een woning van huiseigenaar Jansen. Haar zoon, Hans de Groot, woont sinds 2017 bij haar in. Op 21 april 2019 heeft hij gevraagd medehuurder te mogen worden, maar de verhuurder heeft dit verzoek op 25 april 2019 afgewezen.
Een medehuurder is een medebewoner van een huurwoning die dezelfde rechten en plichten heeft als de huurder. Een medebewoner is automatisch medehuurder als hij/zij getrouwd is met de huurder of daar een geregistreerd partnerschap mee heeft gesloten. In andere gevallen kan een medebewoner bij een verhuurder een verzoek indienen om medehuurder te mogen worden. Als de verhuurder met dit verzoekt instemt, wordt de medehuurder op de huurovereenkomst bijgeschreven.
Op 1 oktober 2019 overlijdt mevrouw De Groot. Hans blijft in de woning wonen.
Wanneer een meerderjarig kind inwoont bij een van zijn ouders, maar geen medehuurder is, kan dat kind over het algemeen niet de huurovereenkomst van zijn overleden ouder overnemen. De wet schrijft voor dat dat alleen kan als er sprake is geweest van een ‘duurzame gemeenschappelijke huishouding’. En het samenwonen van een ouder met een meerderjarig kind wordt beschouwd als een aflopende samenlevingssituatie – kinderen worden verondersteld zelfstandig te gaan wonen.
Hans heeft dus geen recht om in de woning te blijven. Bovendien betaalt hij geen enkele vergoeding voor het gebruik van de woning. Op 9 februari 2020 sommeert DKV Hans om de woning te verlaten, de sleutels af te geven aan de verhuurder en een vergoeding te betalen voor het gebruik van de woning tot dan toe. Hierop volgt geen enkele reactie. Daarom besluit de verhuurder om Hans te dagvaarden.
De procedure
DKV adviseert de verhuurder dat het verstandig is om bij de rechtbank zekerheid te krijgen over het feit dat de Hans geen recht heeft om de huurovereenkomst van zijn overleden moeder voort te zetten en in het huis te blijven wonen. Daarom vraagt DKV namens de verhuurder een verklaring voor recht. Daarnaast eist verhuurder Jansen dat de zoon wordt veroordeeld tot ontruiming van de woning, tot betaling voor het gebruik van de woning met rente en kosten en tot betaling van de proceskosten.
Een verklaring voor recht is een bindende uitspraak van de rechter over de rechtsverhouding tussen partijen. Dit kan duidelijkheid geven over de rechten en plichten van partijen. Zo kan de rechter bijvoorbeeld verklaren dat een overeenkomst geldig of ongeldig is, of dat een partij aansprakelijk is voor iets.
Hans reageert niet binnen de termijn op de dagvaarding en vraagt ook geen uitstel. Daarom behandelt de rechtbank deze zaak bij verstek. De rechtbank komt op alle punten tegemoet aan de eisen van verhuurder Jansen.
Een behandeling bij verstek houdt in dat de rechtbank een zaak behandelt zonder dat alle partijen daarbij aanwezig zijn. Zo kan een zaak toch doorgaan als een partij niet reageert of bijvoorbeeld onvindbaar is.
De woning wordt ontruimd en opnieuw door de verhuurder verhuurd. Uiteindelijk betaalt Hans ook alle kosten en achterstallige huur.
De rol van DKV Deurwaarderskantoor Visser
DKV sommeert de zoon om de woning te verlaten en de sleutels in te leveren.
Als dat geen resultaat oplevert, schrijven wij van DKV namens de verhuurder de dagvaarding, reiken wij de dagvaarding uit en behandelen wij de procedure bij de rechtbank.
Na de uitspraak van de rechtbank zet DKV zich met succes in voor de ontruiming van de woning en de inning van alle kosten en achterstallige huur.
Dit is aflevering 3 van de serie Huurrecht in de spotlights.